İnsan, hayatının başlangıcından sonuna kadar gelişimsel süreçlerle birlikte durmaksızın nefes alır. Başlangıçta gelişimsel süreç üzerinde aylar ve hatta günler çok etkiliyken, zaman ilerledikçe yıllar gelişim ve sağlık üzerinde daha etkili olmaya başlar. Biz bu süreçlerin hepsini kapsayan durumu ‘Kritik Dönemler’ olarak ifade ediyoruz. Bu dönemler insan hayatı için dönüm noktası olacak niteliktedir.  İçinde bulunulan zaman aralıklarında yaşanan maddi/manevi her olay kişi ve kişiler üzerinde, özellikle gelecek yaşamında etkilidir

İnsan, doğmadan önce anne rahmine düşer düşmez peş peşe birbirini izleyen süreçlerden geçer. Bizim en yakından ve bazen en ağır şekilde kendimizi gözlemleyebildiğimiz Kritik Dönem’ lerden birisi ‘Ergenlik Dönemi’ dir.

Sağlıksız bir Ergenlik Dönemi, bireyin kendisini tanımladığı tüm şekillerin dışına çıkıp çoğu zaman zıt bir karakter oluşturmasıyla sonuçlanırken (psikolojik, sosyolojik, fiziksel etkileri de göz ardı edilmemeli); sağlıklı bir şekilde bu dönemi atlatan bireyler sağlam bir karakter örgüsü ortaya koyarlar. Bu dönemlerde, bireylerin kendilerine olduğu kadar; ebeveynlerine de çok fazla iş düşer. Ebeveyn olarak, ergenlik dönemine girmiş olduğunu hissettiğimiz çocuklarımızın kendilerini kabullenmelerini, gelişimlerinin sonuçlarının doğal olduğunu kabul etmelerini (sivilce oluşumu, vücudun belli bölgelerinde tüylenmeler, adet dönemleri, hızlı kas gelişiminden ve vücut büyümesinden kaynaklı sakarlıklar, kız çocuklarında özel bölgelerin belirginleşmesi, psikolojik savaşlar vb.) ve bunların onlar için olumlu durumlar olduğunu hissedebilmelerini sağlamak için çaba sarf edebilmeliyiz. Bu kritik dönemde yaşanan her türlü fiziksel veya psikolojik sorunun ileri yaşlarda katlanarak süregelmesi içten bile değildir.

Bu kadar önemli olan kritik döneminde, çocuğa yaklaşırken biraz daha dikkatli olunmalı ve onları dinlemeye özen gösterilmelidir. Bizlere karşı davranışları sertleşse bile bunu saygısızlık olarak ele almadan önce, döneminin getirdiği bir özellik olduğunu; bunun zamanla geçeceğini bilmeliyiz. Normal zamanlardan daha fazla, ilgiye ve sevgiye ihtiyaç duyarlar (Onlar siz ne kadar severek yaklaştığınızda, ilgi gösterdiğinizde ‘Ben çocuk muyum? Rahat bırakın beni.’ deseler de aldırış etmeyin. Bunu söylerken bile aslında sizden sevilmeyi bekliyorlar). Yaptıkları hareketler yanlış olsa dahi eleştirmeyin sadece bunun doğru bir hareket olmadığını belirtin ve daima güvenin. Sizin ona güvendiğinizi bilmek onu rahatlatacaktır. Bu kritik dönemde çocuk, güvensizliği hissederse, zaten güvenmiyorlar diyerek istemeyeceğiniz şeyler yapabilir. Ebeveynler için zor bir durum olarak görünse de aslında onun artık bir birey olarak kabul edilmeyi isteme dönemini kabullenmek işi kolaylaştıracaktır.

Onun için çocuğu, eğer bir birey olarak kabul edip, sınırlarınızı güzelce çizerek ona saygı gösterirseniz; emin olun çok sağlıklı bir ergenlik dönemi atlatan çocuğunuz, gelecek yaşamında bunun meyvelerini alacaktır. Sağlıksız bir ergenliğin sonucunda nasıl bir bireyin ortaya çıkacağını kestirmek bile mümkün değildir. O yüzden kişilik oluşumundaki bu en önemli kritik dönemi hep beraber güzel bir şekilde atlatmalı, çocuğun gençliğe ilk adımını sağlam bir şekilde atmasını sağlamalıyız.

Anonim Yazarımız

Eğitimci